De vaste meelezer hier zal zich vast al wel afgevraagd hebben waar de levendige beschrijvingen van m'n cyclo-avonturen toch blijven. Wel, het antwoord is simpel, er zijn nog geen verhalen te vertellen omdat ik er nog geen beleeft heb. En ik weet ook nog niet wanneer dat wel het geval zal zijn.
Na m'n week Mallorca, waar ik goed heb getraind, is het eigenlijk een beetje in de soep gedraaid. Vooral vanwege het weer; telkens ik een serieuze training had staan was het of te koud, of te vochtig, of beide. Liefst tot 4 keer toe een Ardennentraining op het laatst laten vallen, en ook m'n eerste cyclo (Les Six Bourgeois in Calais) vanwege teveel nattigheid niet gereden. Ik vond het toch wat te link om op natte wegen in een groot peloton m'n leven te gaan wagen. Ook viel ik in die periode flink (op een senior geknald die z'n Sparta-met dwars over het fietspad zette, nog 2 weken last gehad van hoofd/schouder).
Omdat ik half mei nog steeds allesbehalve in topvorm verkeerde, heb ik toen al het mes gezet in m'n cycloprogramma. Klim Classic werd een no-go, evenals 3 Ballons. Een nieuwe aanloop heb ik uitgezet, met als hoofddoel La Vaujany, via Morzine.
Vooral 3 Ballons deed me toch wel pijn: ik ben er niet meer geweest sinds 2009, en ik had hem dit jaar als Hoofddoel #1 gezet. Maar ja, als ik niet op een voor mezelf aanvaardbaar niveau rijd, dan weet ik uit ervaring dat zo'n rit me enkel maar frustratie gaat geven i.p.v. sportieve voldoening. Daar pas ik voor, dan stel ik beter m'n doelen bij.
Nu hopen dat ik tegen de Vaujany wel in orde ben. Momenteel draait het nog steeds ronduit vierkant, zoals ik tijdens een 2-tal Ardennenritten afgelopen week kon vaststellen. Ik kan m'n hartslag niet in D3 krijgen momenteel. Deze week vooral rust, en dan vanaf komend weekend maar weer eens proberen op te bouwen, in de hoop dat het toch wat betert, dat ik toch eens wat power in de benen ga voelen. Ondertussen maar eens verder m'n hoofd breken over het waarom...
