Na een zeer voorspoedige terugreis vanmiddag zit de trainingsweek Mallorca er op. Helaas komt aan alle mooie dingen een eind, en vanaf morgen wacht de realiteit van alledag weer. Ook voor de rest van het gezin was het bijzonder geslaagd. Ik kijk zelf terug op een mooie, zware week, waarin ik zeker de voorop gestelde doelen heb bereikt: genieten en conditioneel verbeteren. Vanochtend heb ik de week nog af kunnen sluiten met een herstelritje, 45 km, 29.3 km/u, 240 hm.
Wat totaalcijfers:
Totale fietstijd: 26u30
Totaal km: 840 km
Totaal hoogtemeters: 6320
De komende dagen eerst maar eens wat herstellen, 't is nodig.
zondag 27 maart 2011
zaterdag 26 maart 2011
Oh Lord, this is the life for me
Vandaag stond er nog een lange vlakke D1 rit op het programma, liefst 5u had ik gepland.
Echter, bij het opstaan wist ik het al: geen goesting. Dat overkomt me over het algemeen altijd als ik een slecht gevoel heb met een lange rit op het programma voor die dag. Slecht geslapen, moe, heel erg moe zelfs, laat in bed, wederom bewolkt en winderig weer, ... Na grondig overleg tussen de verstandige-ik, en het schuldgevoel-duiveltje rolde er het compromis uit: 4u D1.
En ja, nogmaals rijden over die majestueuze kustweg, de baai van Sa Rapita bewonderen, een veel te duur stuk appeltaart gegeten in het pittoresque haventje van Cala Figuera, voor de tweede keer deze week Erik Zabel zien fietsen, eindeloze kilometers langs de typisch Majorcaanse wegen met aan beide zijden van de weg die muurtjes van 1/2 meter hoogte, een gaandeweg opklarende hemel en oplopende temperaturen. God ja, ik vind het eigenlijk nog leuk ook op zulke dagen. Daar kon zelfs m´n eerste lekke band van dit jaar niets aan veranderen.
Totaal 4u10 gereden, 126 km, 30.8 km/u, 500 hm. De geplande D1 was in de eerste 3 uur niet eens haalbaar, enkel het laatste uur.
Want ik ben nu vooral moe. Tijd voor wat herstel komende week. Oja, de gewonnen prijs gisteren was 10 eurootjes.
Echter, bij het opstaan wist ik het al: geen goesting. Dat overkomt me over het algemeen altijd als ik een slecht gevoel heb met een lange rit op het programma voor die dag. Slecht geslapen, moe, heel erg moe zelfs, laat in bed, wederom bewolkt en winderig weer, ... Na grondig overleg tussen de verstandige-ik, en het schuldgevoel-duiveltje rolde er het compromis uit: 4u D1.
En ja, nogmaals rijden over die majestueuze kustweg, de baai van Sa Rapita bewonderen, een veel te duur stuk appeltaart gegeten in het pittoresque haventje van Cala Figuera, voor de tweede keer deze week Erik Zabel zien fietsen, eindeloze kilometers langs de typisch Majorcaanse wegen met aan beide zijden van de weg die muurtjes van 1/2 meter hoogte, een gaandeweg opklarende hemel en oplopende temperaturen. God ja, ik vind het eigenlijk nog leuk ook op zulke dagen. Daar kon zelfs m´n eerste lekke band van dit jaar niets aan veranderen.
Totaal 4u10 gereden, 126 km, 30.8 km/u, 500 hm. De geplande D1 was in de eerste 3 uur niet eens haalbaar, enkel het laatste uur.
Want ik ben nu vooral moe. Tijd voor wat herstel komende week. Oja, de gewonnen prijs gisteren was 10 eurootjes.
vrijdag 25 maart 2011
Flying at the speed of sound
Vandaag de laatste groepsrit. Bewolkt, 18 gr en een beetje zon. Parcours: te vergelijken met de eerste dag, dus vlak met één klim erin: na 50 km de klim naar de Randa, 5 km aan 7%. Weer zo´n klim naar een klooster, bovenop een rots in het midden van verder vlak terrein.
Gezelschap was hetzelfde als gisteren, dus enkele zeer sterke Belgen, en wat toerders. Totaal een man of 12. De zwakke elementen hadden inmiddels allemaal een lagere groep opgezocht.
De eerste 40 km aanloop, daar kan ik kort over zijn. Slecht, zere poten, gevoel dat ik beter terug kon gaan, ....
Tot de klim kwam. Er was een prijs uitgeloofd voor de eerste die boven kwam. Aan de voet klampte ik aan bij de 2 Belgen die veel sterker waren als ikzelf. Een 2-tal anderen zaten hier nog vlak achter me. Één van de Belgen reed spelenderwijs weg, maar bleef 100 m voor ons hangen. Ik klampte aan bij de andere, en weigerde te lossen. Ineens waren de slechte benen blijkbaar toch goed geworden. Boven hield de Belg voorop in, waarna ik in de laatste honderden meters alsnog een sprint inzette, en ze er beide op legde. Benieuwd wat vanavond de prijs is! Maar mijn moment de gloire voor vandaag heb ik gehad.
Echt leuk vonden ze dit niet volgens mij. Toen ik later vroeg hoe of hij het plezant vond door een Ollander te zijn geklopt, speerde hij zonder te antwoorden naar voren. Ik denk dat hij op dat moment geen erg er in had dat er wat te rapen viel.
De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik normaal gesproken tegen beide Belgen geen schijn van kans had. M´n enige verdienste is dat ik aangeklampt heb, en flink ook.
De rest van de rit verliep als een schicht. Glooiiend/vlak terrein. We waren in goed 4 uur terug, en hadden 140 km op de teller. Dat was liefst 34.5 km/u, ondanks de klim! Ik had verder een goed gevoel over deze rit, ondanks het hoge tempo ben ik nooit in de problemen gekomen, en kon zelfs gewoon mee ronddraaien tot op het eind.
Morgen nog een lange D1 rit en dan zit het er zo´n beetje op hier.
Totaal vandaag dus 4u3 fietstijd, 140 km, 1000 hm, 34.5 km/u. En vooral een goed gevoel. Ik rijd beter bergop dan in het begin van de week, ik verteer interval werk goed. Dus ik ga met een goed gevoel deze week uit. In de wetenschap dat ik toch een heel eind klaar ben voor al het lekkers dat er aankomt de komende tijd!
Gezelschap was hetzelfde als gisteren, dus enkele zeer sterke Belgen, en wat toerders. Totaal een man of 12. De zwakke elementen hadden inmiddels allemaal een lagere groep opgezocht.
De eerste 40 km aanloop, daar kan ik kort over zijn. Slecht, zere poten, gevoel dat ik beter terug kon gaan, ....
Tot de klim kwam. Er was een prijs uitgeloofd voor de eerste die boven kwam. Aan de voet klampte ik aan bij de 2 Belgen die veel sterker waren als ikzelf. Een 2-tal anderen zaten hier nog vlak achter me. Één van de Belgen reed spelenderwijs weg, maar bleef 100 m voor ons hangen. Ik klampte aan bij de andere, en weigerde te lossen. Ineens waren de slechte benen blijkbaar toch goed geworden. Boven hield de Belg voorop in, waarna ik in de laatste honderden meters alsnog een sprint inzette, en ze er beide op legde. Benieuwd wat vanavond de prijs is! Maar mijn moment de gloire voor vandaag heb ik gehad.
Echt leuk vonden ze dit niet volgens mij. Toen ik later vroeg hoe of hij het plezant vond door een Ollander te zijn geklopt, speerde hij zonder te antwoorden naar voren. Ik denk dat hij op dat moment geen erg er in had dat er wat te rapen viel.
De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik normaal gesproken tegen beide Belgen geen schijn van kans had. M´n enige verdienste is dat ik aangeklampt heb, en flink ook.
De rest van de rit verliep als een schicht. Glooiiend/vlak terrein. We waren in goed 4 uur terug, en hadden 140 km op de teller. Dat was liefst 34.5 km/u, ondanks de klim! Ik had verder een goed gevoel over deze rit, ondanks het hoge tempo ben ik nooit in de problemen gekomen, en kon zelfs gewoon mee ronddraaien tot op het eind.
Morgen nog een lange D1 rit en dan zit het er zo´n beetje op hier.
Totaal vandaag dus 4u3 fietstijd, 140 km, 1000 hm, 34.5 km/u. En vooral een goed gevoel. Ik rijd beter bergop dan in het begin van de week, ik verteer interval werk goed. Dus ik ga met een goed gevoel deze week uit. In de wetenschap dat ik toch een heel eind klaar ben voor al het lekkers dat er aankomt de komende tijd!
donderdag 24 maart 2011
Over the hills and far away
Vandaag de koninginnerit gedaan: de Andratx route. Totaal 119 km, dik 1700 hm, zo´n 4u5 rijtijd, en 29 km/u gemiddeld.
Met een gewisselde samenstelling van de groep: de zwakste elementen waren afgehaakt, maar daar kwamen een paar serieuze klasbakken voor in de plaats: een 4-tal Belgen, waarvan eentje zelfs bij Jong Vlaanderen heeft gereden. Gevolg: ik was één van de mindere klimmers.
Nu, dat maakt voor mij de zaak niet; ik ben hier om te trainen. Doel vandaag was op een 6-tal klimmetjes in de laatste km eens flink versnellen. Dat lukte redelijk. Het weer was overigens prima: 18 gr en zon. De benen deden in de vlakke aanloop al aardig zeer, maar bergop ging het toch wel. Tot 5 keer toe kon ik op de grens D2/D3 klimmen, om in de laatste km te versnellen tot boven het omslagpunt. Dat ging redelijk, maar ik merkte dat ik simpelweg wat frisheid te kort kwam. Niet verwonderlijk, na 400+ km in de afgelopen 4 dagen.
Zometeen weer op weg naar het hoogtepunt van de dag: de overvloedige buffetten. Ik heb m´n discipline tot nog toe aardig bewaard hier: vooral pasta, salade, verse groenten, wat mager vlees, en fruit als toetje. De gefrituurde rommel, het ijs en taart, en de croissants (bij het ontbijt) heb ik tot nog toe vermeden. Enige uitspatting was een lekkere vette pizza woensdagmiddag :-).
Met een gewisselde samenstelling van de groep: de zwakste elementen waren afgehaakt, maar daar kwamen een paar serieuze klasbakken voor in de plaats: een 4-tal Belgen, waarvan eentje zelfs bij Jong Vlaanderen heeft gereden. Gevolg: ik was één van de mindere klimmers.
Nu, dat maakt voor mij de zaak niet; ik ben hier om te trainen. Doel vandaag was op een 6-tal klimmetjes in de laatste km eens flink versnellen. Dat lukte redelijk. Het weer was overigens prima: 18 gr en zon. De benen deden in de vlakke aanloop al aardig zeer, maar bergop ging het toch wel. Tot 5 keer toe kon ik op de grens D2/D3 klimmen, om in de laatste km te versnellen tot boven het omslagpunt. Dat ging redelijk, maar ik merkte dat ik simpelweg wat frisheid te kort kwam. Niet verwonderlijk, na 400+ km in de afgelopen 4 dagen.
Zometeen weer op weg naar het hoogtepunt van de dag: de overvloedige buffetten. Ik heb m´n discipline tot nog toe aardig bewaard hier: vooral pasta, salade, verse groenten, wat mager vlees, en fruit als toetje. De gefrituurde rommel, het ijs en taart, en de croissants (bij het ontbijt) heb ik tot nog toe vermeden. Enige uitspatting was een lekkere vette pizza woensdagmiddag :-).
woensdag 23 maart 2011
Everywhere you go, always take the weather with you
Op dinsdag stond de 2e groepsrit op het programma, de zgn. Orient rit. Een 3-tal hellingen onderweg, waarvan de klim vanuit Bunyola (6 km, 7%), de lastigste was. Omdat het programma wat anders was dan andere jaren, was dit totaal wat minder dan ik gehoopt had voor deze 2e groepsrit. Ik had me immers voorgenomen om 40´ D3 te sprokkelen. Daarvoor was het dus niet lastig genoeg. Anderzijds: ik had er simpelweg de benen ook niet voor, en toch forceren op zo´n momenten is niet echt verstandig. Toch wel wat moe van de afgelopen dagen. Het was goed zo. Totaal 3´ D3, 28´ D2. Totaal 4u15 gereden, 133 km, 31.6 km/u, ruim 1100 hm.
Op woensdag de gebruikelijke family day, met enkel een kort herstelritje op het programma. 2u H, 57 km, 28.1 km/u. Morgen staat immers de koninginnerit op het programma, met meer dan 2000 hm. Hopelijk ben ik dan een beetje uitgerust.
Het weer houdt niet echt over momenteel. Gisteren zo´n 14 gr, en een strakke wind; vanochtend was het aanvankelijk zelfs regenachtig, en toen het droog was moest ik zelfs de beenstukken en overschoenen onder in m´n koffer gaan zoeken.... En dan te bedenken dat het in NL momenteel volop lente is. Nu, het zou de komende dagen hier ook serieus beter worden, met zon en 20 gr!
Op woensdag de gebruikelijke family day, met enkel een kort herstelritje op het programma. 2u H, 57 km, 28.1 km/u. Morgen staat immers de koninginnerit op het programma, met meer dan 2000 hm. Hopelijk ben ik dan een beetje uitgerust.
Het weer houdt niet echt over momenteel. Gisteren zo´n 14 gr, en een strakke wind; vanochtend was het aanvankelijk zelfs regenachtig, en toen het droog was moest ik zelfs de beenstukken en overschoenen onder in m´n koffer gaan zoeken.... En dan te bedenken dat het in NL momenteel volop lente is. Nu, het zou de komende dagen hier ook serieus beter worden, met zon en 20 gr!
maandag 21 maart 2011
Stairway to heaven
Vandaag de eerste groepsrit. Vanuit Arenal met de speedgroep (12 man) op pad gegaan voor een rit richting oostkant van Mallorca. Voornamelijk over vlakke/glooiende wegen. Halverwege stond de klim naar San Salvador op het programma: zo´n gekke rots van 500 m boven zeeniveau, midden in een verder vlak landschap. Alsof er vanuit de ruimte een groot rotsblok is neergegooid. Ruim 5 km bergop, 7% gemiddeld, en ongeveer 127 hairpins. Een echte stairway to heaven. De eerste langere beklimming van 2011. En dat ging verder prima: mooi van onder tot boven net onder het omslagpunt omhoog kunnen rijden, en vast kunnen stellen dat ik zo´n beetje de beste klimmer van de groep was. Daarna was het met wind mee full speed terug naar Arenal. Dik tevreden over hoe het liep!
Totale oogst vandaag: 4u5, 127 km, 31.6 km/u, ruim 1000 hm, HF gem 112. Totaal 15´ in D3 gereden.
Totale oogst vandaag: 4u5, 127 km, 31.6 km/u, ruim 1000 hm, HF gem 112. Totaal 15´ in D3 gereden.
zondag 20 maart 2011
The long and windy road
Op zaterdag een zeer voorspoedige reis gehad naar Mallorca. Vlucht, transfers gingen zeer vlotjes. Helaas had ik pas na 6-en m´n fiets te pakken, waardoor ik niet meer een uurtje kon lospeddelen. Dat vind ik altijd wel prettig op zo´n reisdag, dan hangt de reis gelijk niet meer zo in de benen. Helaas, het was niet anders.
Vandaag dat dan goedgemaakt. Vanuit Arenal al vroeg op pad gegaan voor m´n vaste 1e dag inrijrondje, zo´n 83 km. Na een akkefietje met m´n zadel, waardoor ik even terugmoest, kon ik dan om 11u toch op pad. Een jaarlijks vast rondje naar Sa Rapita en weer terug gereden, langs de kustweg. Omdat er nogal een straffe NO-wind stond, was het de heenweg nogal stoempen aan 28 km\u, en op dezelfde terugweg vliegen aan 45 km/u. Maar het rondje goed afgerond, voelde me eigenlijk wel prima. Totale oogst van deze 1e dag: 2u50 gereden, 93 km, 31.9 km/u. Conclusie: als ik, na vergelijking met voorgaande jaren, dit rondje solo rijd aan bijna 32 km/u, dan is er conditioneel niet veel mis.
De rest van de dag was het family time, en vooral genieten van het mooie weer hier (zonnig, 18 gr). In elk geval is de eerste kleur al op de ledematen verschenen :-). Morgen de eerste groepsrit.
Vandaag dat dan goedgemaakt. Vanuit Arenal al vroeg op pad gegaan voor m´n vaste 1e dag inrijrondje, zo´n 83 km. Na een akkefietje met m´n zadel, waardoor ik even terugmoest, kon ik dan om 11u toch op pad. Een jaarlijks vast rondje naar Sa Rapita en weer terug gereden, langs de kustweg. Omdat er nogal een straffe NO-wind stond, was het de heenweg nogal stoempen aan 28 km\u, en op dezelfde terugweg vliegen aan 45 km/u. Maar het rondje goed afgerond, voelde me eigenlijk wel prima. Totale oogst van deze 1e dag: 2u50 gereden, 93 km, 31.9 km/u. Conclusie: als ik, na vergelijking met voorgaande jaren, dit rondje solo rijd aan bijna 32 km/u, dan is er conditioneel niet veel mis.
De rest van de dag was het family time, en vooral genieten van het mooie weer hier (zonnig, 18 gr). In elk geval is de eerste kleur al op de ledematen verschenen :-). Morgen de eerste groepsrit.
donderdag 17 maart 2011
Under the name of Spain
Het laatste stukje (en eigenlijk ook het meest aangename) van de wintervoorbereiding komt er aan: een weekje trainen op Mallorca. Reeds voor het 9e jaar op rij dat ik daar in het voorjaar naar toe trek, maar nog altijd kijk ik er naar uit als een kind dat op schoolreis mag.
Immers, na een winter lang met lange broek, bevroren tenen, continu blazen in m'n handschoenen om toch maar enig leven in de vingers te houden, glibberen tussen sneeuw- en ijsresten (in december), etc etc, komt nu het leukere stuk. Een week lang als wielrenner leven. Enkel bezig zijn met fietsen, praten over fietsen, eten, slapen en rusten. Kilometers vreten (meestal ergens tussen 600-800 km). Een kranten-, tijdschriften- en boekenachterstand inhalen. Trainen bij aangename temperaturen in korte broek en zomershirt. Elk jaar weer één van de leukste weken in mijn fietsseizoen.
Van zaterdag 19 t/m zondag 27 maart zit ik op Mallorca. Ik probeer op regelmatige basis hier een update van m'n avonturen, met wat fotootjes neer te zetten. Als dat daar niet lukt dan achteraf uiteraard.
Immers, na een winter lang met lange broek, bevroren tenen, continu blazen in m'n handschoenen om toch maar enig leven in de vingers te houden, glibberen tussen sneeuw- en ijsresten (in december), etc etc, komt nu het leukere stuk. Een week lang als wielrenner leven. Enkel bezig zijn met fietsen, praten over fietsen, eten, slapen en rusten. Kilometers vreten (meestal ergens tussen 600-800 km). Een kranten-, tijdschriften- en boekenachterstand inhalen. Trainen bij aangename temperaturen in korte broek en zomershirt. Elk jaar weer één van de leukste weken in mijn fietsseizoen.
Van zaterdag 19 t/m zondag 27 maart zit ik op Mallorca. Ik probeer op regelmatige basis hier een update van m'n avonturen, met wat fotootjes neer te zetten. Als dat daar niet lukt dan achteraf uiteraard.
maandag 7 maart 2011
Terugblik wintertrainingen
Sommige dingen moet je berekenen...
Zo dus ook met de winterse voorbereiding op het seizoen 2011. De winter eindigt bij mij altijd op 1 maart. Dan komt er geen sneeuw/vorst meer (hoewel vorig jaar...), dan is er drang om bij warmere temperaturen te gaan rijden, dan komt de Mallorca-week er aan, dan ben ik de overschoenen, muts en 3 lagen kleding beu, dan heb ik weer enorme drang om richting Ardennen te trekken, etc etc.
Maar goed, de cijfers... Voor m'n gevoel heb ik een hele goede winter gehad: weinig verstoringen vanwege het weer, ik ben niet gevallen, ik ben niet ziek of geblesseerd geweest, nauwelijks een kuchje gehad. Bij deze een poging om dat in cijfers uit te drukken.
Aantal trainingen
Allereerst de trainingsfrequentie:
2006 92 9 9.8%
2007 98 6 6.1%
2008 101 4 4.0%
2009 96 7 7.3%
2010 95 18 18.9%
2011 106 8 7.5%
Hier staat achtereenvolgens het jaartal (2011 betekent winter 2010-2011), het aantal geplande trainingen, het aantal keren dat ik van dit plan af moet wijken, en datzelfde getal in procenten. Afwijken betekent in dit verband het niet of niet volledig uitvoeren van een geplande training. Schuiven vanwege bv het weer valt daar niet onder. Meteen valt op dat de winter van vorig jaar daar flink uitspringt: het bekende sneeuw- en ijs verhaal. Als ik kijk naar de afwijkingen die ik deze winter liet noteren, dan was dat tot 3 keer toe een gemiste core stability training, een SMA-keuring die er tussen kwam etc, maar niks echt spannends. Vorig jaar waren de gemiste trainingen vooral de Quality trainingen: duur- en klimtrainingen.
Hoe verliepen de trainingen?
Ik geef elke uitgevoerde training altijd een score. Als ik dit ga middelen over de hele winter periode, dan komt daar het volgende uit:
2006 6.9
2007 6.7
2008 7
2009 7
2010 6.8
2011 7.2
Dat bevestigt dus m'n gevoel dat de trainingen vlot verliepen.
Gewicht
M'n gewicht is op het niveau van de afgelopen jaren rond deze tijd:
2006 65.8
2007 65.3
2008 65.7
2009 66.5
2010 66.3
2011 66.4
Er is al redelijk wat afgegaan de afgelopen maanden: ik kom van 68.6 op 1-jan. Er is vanaf nu nog tijd zat om m'n ideale klimgewicht van 63.5-64 kg te bereiken. In dit verband kies ik altijd voor de weg der geleidelijkheid. In de eerste helft van de winter zorgen dat er niet teveel bij komt, in het tweede deel puur en alleen door trainen het er weer af krijgen, en niet door een crashdieet.
Rustpols
Hoewel het helemaal niets zegt over de winter heb ik ook de gemiddelde rustpols over de maanden nov t/m feb berekend.
2007 45
2008 45
2009 44
2010 43
2011 43
Dit zegt meer over het gegeven dat zelfs ík ouder wordt, dan over m'n conditie.
Samengevat ben ik meer dan tevreden over hoe het in de winter is verlopen. Uiteraard is dit geen enkele garantie op een goed seizoen, maar een goede winter is wel een eerste vereiste hiervoor. Vanaf nu gaat de nadruk van het pure duurwerk verschuiven richting intensievere trainingen. En daarbij hopen dat ik niet ziek wordt, niet geblesseerd raak, en het pechduiveltje dit jaar niet meer tegenkom zoals in 2010.
Zo dus ook met de winterse voorbereiding op het seizoen 2011. De winter eindigt bij mij altijd op 1 maart. Dan komt er geen sneeuw/vorst meer (hoewel vorig jaar...), dan is er drang om bij warmere temperaturen te gaan rijden, dan komt de Mallorca-week er aan, dan ben ik de overschoenen, muts en 3 lagen kleding beu, dan heb ik weer enorme drang om richting Ardennen te trekken, etc etc.
Maar goed, de cijfers... Voor m'n gevoel heb ik een hele goede winter gehad: weinig verstoringen vanwege het weer, ik ben niet gevallen, ik ben niet ziek of geblesseerd geweest, nauwelijks een kuchje gehad. Bij deze een poging om dat in cijfers uit te drukken.
Aantal trainingen
Allereerst de trainingsfrequentie:
2006 92 9 9.8%
2007 98 6 6.1%
2008 101 4 4.0%
2009 96 7 7.3%
2010 95 18 18.9%
2011 106 8 7.5%
Hier staat achtereenvolgens het jaartal (2011 betekent winter 2010-2011), het aantal geplande trainingen, het aantal keren dat ik van dit plan af moet wijken, en datzelfde getal in procenten. Afwijken betekent in dit verband het niet of niet volledig uitvoeren van een geplande training. Schuiven vanwege bv het weer valt daar niet onder. Meteen valt op dat de winter van vorig jaar daar flink uitspringt: het bekende sneeuw- en ijs verhaal. Als ik kijk naar de afwijkingen die ik deze winter liet noteren, dan was dat tot 3 keer toe een gemiste core stability training, een SMA-keuring die er tussen kwam etc, maar niks echt spannends. Vorig jaar waren de gemiste trainingen vooral de Quality trainingen: duur- en klimtrainingen.
Hoe verliepen de trainingen?
Ik geef elke uitgevoerde training altijd een score. Als ik dit ga middelen over de hele winter periode, dan komt daar het volgende uit:
2006 6.9
2007 6.7
2008 7
2009 7
2010 6.8
2011 7.2
Dat bevestigt dus m'n gevoel dat de trainingen vlot verliepen.
Gewicht
M'n gewicht is op het niveau van de afgelopen jaren rond deze tijd:
2006 65.8
2007 65.3
2008 65.7
2009 66.5
2010 66.3
2011 66.4
Er is al redelijk wat afgegaan de afgelopen maanden: ik kom van 68.6 op 1-jan. Er is vanaf nu nog tijd zat om m'n ideale klimgewicht van 63.5-64 kg te bereiken. In dit verband kies ik altijd voor de weg der geleidelijkheid. In de eerste helft van de winter zorgen dat er niet teveel bij komt, in het tweede deel puur en alleen door trainen het er weer af krijgen, en niet door een crashdieet.
Rustpols
Hoewel het helemaal niets zegt over de winter heb ik ook de gemiddelde rustpols over de maanden nov t/m feb berekend.
2007 45
2008 45
2009 44
2010 43
2011 43
Dit zegt meer over het gegeven dat zelfs ík ouder wordt, dan over m'n conditie.
Samengevat ben ik meer dan tevreden over hoe het in de winter is verlopen. Uiteraard is dit geen enkele garantie op een goed seizoen, maar een goede winter is wel een eerste vereiste hiervoor. Vanaf nu gaat de nadruk van het pure duurwerk verschuiven richting intensievere trainingen. En daarbij hopen dat ik niet ziek wordt, niet geblesseerd raak, en het pechduiveltje dit jaar niet meer tegenkom zoals in 2010.
Abonneren op:
Posts (Atom)