Het is alweer even geleden dat ik hier wat van me heb laten horen. Heel veel reden had ik daar ook niet voor. In eerste instantie heb ik deze blog ooit opgezet om m'n enthousiasme over m'n fietsavonturen zoveel mogelijk te delen met een ieder die daar in geïnteresseerd is. En aangezien ik dit jaar geen enkel avontuur heb beleefd...
Het begon nochtans allemaal redelijk goed. Na een bijna geheel mislukt 2012, wegens het hier al eerder gemelde vitamine tekort, en later in de zomer een noodzakelijke operatie voor m'n zoontje, is 2012 voorbij gegaan zonder ook maar de gelegenheid te hebben gehad richting hooggebergte te trekken. Doordat ik toen stug door ben blijven trainen, kon ik september nog een 3-tal cyclo's rijden. En ik ging toen met gevoelens de winter in als 'slechter kan het niet gaan', en 'ik ga er komende winter nog eens alles aan doen'. Tja....
De winter was al met redelijk wat hindernissen (verstuikte enkel, kaakontsteking + operatie hieraan, onrust in het hoofd vanwege plotsklaps en onverwacht op zoek moeten naar een andere baan, wel heel veel sneeuw- en ijsellende, etc... Maar goed, ondanks dit alles ging het toch niet slecht. Eind maart een week naar Mallorca waar ik goed heb getraind, een week Singapore in april voor het werk, die ik trainings-technisch goed had overbrugd. Eind april was de topvorm niet ver af. Toen kwam de klad er in..
Al sinds half maart had m'n zoontje allerlei vage gezondheidsklachten van neurologische aard. Dit werd maar niet beter, integendeel zelfs. Geleidelijk aan kwamen we steeds vaster in de medische mallemolen te zitten. Dit maakte dat met name in de maanden mei en juni m'n hoofd totaal niet naar fietsen stond. Dat was zolang als ik fiets (sinds 1995) nog nooit gebeurd!! Maar ik vond dat als ik mezelf elke training letterlijk weer op de fiets moest hijsen, zonder enig concreet doel in het vooruitzicht, dat dat niet is zoals ik de sport wil beleven. Enkel maar rondjes rijden die ik naar schatting al zo'n 100.000 keer eerder had gedaan; meer ging toen niet, en daar verloor ik de motivatie voor. Ook al omdat het in die tijd nou niet bepaald schitterend voorjaarsweer was.
De knop heb ik begin juli omgezet. Ten eerste omdat het toen eindelijk mooi weer werd (en dat kan ik toch echt niet weerstaan), maar ten tweede vooral omdat er toen duidelijkheid kwam naar de oorzaak van de klachten bij m'n zoontje, en wat er aan gedaan kon worden. Dat nam een hoop onrust weg. Uiteindelijk was operatief ingrijpen noodzakelijk. Dit was eind juli, en had écht niet langer uitgesteld kunnen worden. Maar dit maakte wel dat ik voor het tweede opeenvolgende jaar geen col heb gezien..
Met het oog op 2014 vooral heb ik sinds begin juli wel volop doorgetraind. Want ik heb nu ook eens ervaren hoe het is om niet te fietsen, dat had ik 15 jaar niet meegemaakt. Voor mezelf geconcludeerd dat ik in elk geval vaak, lang en hoog boven zeeniveau op de fiets wil blijven zitten. Vroeger zou het woord 'snel' hier ook nog bijgestaan hebben, maar gezien m'n leeftijd weet ik ook wel dat ik waarschijnlijk toch niet meer de fysieke toppen van zo'n 5-6 jaar geleden ga halen. We heten niet allemaal Horner.
Ik had nog wel het plan om wat cyclo's mee te pikken in september, net als in 2012. Voor de Ronde van Picardië (14-sept) had ik me allang ingeschreven, en ook voor de Trek Ardenne Bleu (15-sept) had ik me ingeschreven. Dat gaat dus niets worden. Morgen 14-sept wordt het regenweer, en de Trek rit is gecancelled op het laatste moment...
Met een redelijk belabberde conditie ben ik de zomer doorgekomen, en ook nu ben ik nog verre van top. Maar wat dagen in de Ardennen en Limburg, en wat Wedrennerstrainingen hebben toch wel een boost gegeven. In de herfstvakantie nog een week fietsen in het zuiden, en dan volle stoom de winter in. Vorig jaar zei ik dus dat het in 2013 niet slechter kon gaan, dan dat het in 2012 was. Nu ga ik hetzelfde zeggen: 2014 kan nooit slechter verlopen dan 2013. Maar overmacht heb je niet in de hand..
Dus tot in 2014 allemaal!
