Vloek van de Ventoux

De Vloek van de Ventoux. Na vandaag moet ik er toch serieus in gaan geloven, ondanks het feit dat ik totaal niet bijgelovig ben.

De Provence. Ik vind dat nog altijd, al jarenlang eigenlijk, één van Frankrijks mooiste plekjes. En zeker de streek rond de Ventoux springt daar torenhoog uit, letterlijk en figuurlijk. Vooral ook hier zelf fietsen is altijd een jaarlijks hoogtepunt; het fietsjaar is niet compleet als ik de Ventoux niet beklommen heb. Niet in het minst door de wielerhistorie die hier geschreven is. Heilige grond. Als ik over deze wegen rijdt denk ik aan Garate, aan Eros Poli, aan Jean-Francois Bernard, aan Tommy Simpson, aan Pantani uiteraard.

Om deze redenen ook heb ik de cyclo La Ventoux al jarenlang als vaste afspraak in m'n agenda staan. Het bekende fenomeen van zelf wedstrijden rijden op heilige grond.

Alleen: in al die jaren dat ik hier nu kom, sinds 1998, is er toch al het nodige niet gelopen zoals ik het gedacht/gepland had. Mijn Ventoux-bezoeken sindsdien:
- mei 1998: afgereisd om een week te trainen rond de Ventoux, met als afsluiting de cyclo Les boucles du Verdon. Op de avond van aankomst echter gaat het al mis: dood- en doodziek. Ik zat toen nog in een hotel in Carpentras, niet op de camping. De volgende ochtend was het nog niet beter, integendeel zelfs. Toen moeten besluiten dat blijven zinloos was. Ik heb nog wel de Ventoux met de auto gedaan tot Chalet Reynard, en afgedaald naar Sault, maar dit gaf toch niet de gewenste voldoening. 2000 km in de auto, 0 km gefietst.
- juli 1999: 2 dagen teruggekeerd naar hetzelfde hotel, met mijn partner, omdat we toch met vakantie waren in de Provence, en toen dus wel de Ventoux beklommen vanuit Bedoin. De vuurdoop.
- juni 2002: het duurde tot 2002 eer ik terugkeerde, nu wel voor de cyclo La Ventoux. Over het parcours zoals het in 2009 en 2011 liep. Echter: wegens wel heel wisselende weersvoorspellingen en -omstandigheden was het tijdens mijn driedaagse wel heel erg. 1 mooie dag: de dag voor de cyclo. Op de dag van de cyclo zelf was er sneeuw voorspeld... Ik ben toen op de mooie dag nog het rondje Carpentras-Bedoin-Ventoux-Malaucene-Carpentras gaan doen (75 km) en ben toen dezelfde dag nog teruggereisd.
- juni 2003: alles volgens plan (training + cyclo)
- juni 2004: alles volgens plan (training + cyclo)
- juni 2005: geen Ventoux dit jaar wegens familieomstandigheden
- juni 2006: wederom volgens plan, voor het eerst ook met Grimpee
- juni 2007: met Wouter dit keer. Zeer twijfelachtig weer. De cyclo had ik al uit m'n hoofd gezet, maar het weer viel mee op de ochtend zelf. Dus toch gereden. De Grimpee viel wel letterlijk in het water, en hebben we laten schieten.
- juni 2008: andermaal met Wouter, training ging prima. Maar ik had wegens allerlei redenen niet kunnen slapen de nacht voor de cyclo. Starten was onverantwoord; ik voelde me een wrak. Nog wel de Grimpee gedaan op zondag
- juni 2009: met Arno M., alles volgens plan gegaan (incl. Grimpee)
- juni 2010: alleen dit keer; training op de Ventoux ging goed ondanks matige vorm dat jaar. Echter, met dank aan heel vriendelijke NL-ers op de camping die me een bord pasta aanboden, waar helaas voor mij flink wat uien inzaten (nog nooit tegengekund), werd ik halverwege de nacht voor de cyclo wakker, en moest flink overgeven. Slap als een vaatdoek ben ik nog dezelfde dag naar NL teruggereisd.

- juni 2011: met Ruvar. En ook nu gaat de vloek verder. Alles volgens plan gelopen; prima voorbereiding, goed gereden in La Look, goed getraind op de Ventoux. En toen ging het weer mis in de laatste nacht. Heel de pastabodem (eigen vaste recept nog wel!) kwam er om 4 uur 's ochtends uit, nadat ik al een uurtje of 3 had liggen woelen +ontkennen dat het hetzelfde als in 2010 was. Niet meer geslapen. En zonder nachtrust en zonder eten kun je zo'n cyclo simpelweg niet rijden. Ook het ontbijt hield ik niet binnen, pas in de loop van de dag voelde ik me wat beter, en ben ik nog naar de aankomst in Beaumes gaan kijken. Met heel veel vragen en heel weinig antwoorden in m'n hoofd... En vooral enorm zwaar de P in; alles in 2011 verliep tot nog toe vlekkeloos.

Ga ik nu toegeven dat er een vloek rust op mij en de Ventoux? Ik weet het niet; ik ga er eens goed over nadenken of ik hier beter eens niet een jaartje weg kan blijven. En voor nu: even bijkomen en toewerken richting GF Ardennaise!!